بررسی ارتباط اقدام به خودکشی و دوره های مختلف سیکل ماهیانه در زنان

مقدمه: اقدام به خودکشی عملی است آگاهانه و هدفمند که به منظور آسیب رساندن به خود انجام می شود. از جمله عوامل اقدام به خودکشی می توان به اختلالات روانپزشکی، عوامل اجتماعی، روانشناختی و عوامل بیولوژیک اشاره کرد. به علت ارتباط بین تغییرات هورمونی و رفتارهای پرخاشگرانه، توجه به متغیرهایی نظیر سیکل ماهیانه با اقدام به خودکشی اهمیت دارد. وجود نتایج متناقض در این زمینه و با توجه به قابل پیش بینی بودن آن، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین دوره های مختلف سیکل ماهیانه و اقدام به خودکشی انجام شد. روش­کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی از اردیبهشت ماه 1389 تا اردیبهشت ماه 1390 بر روی 714 زن و دختر بستری شده به علت اقدام به خودکشی در بخش مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) در مدت یکسال انجام شد، روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود و مدت مطالعه 12 ماه و روش گردآوری داده ها از طریق مصاحبه بالینی با بیماران و تکمیل فرم حاوی پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه در مورد سیکل ماهیانه بود. داده ها با استفاده نرم افزار آماری spss (نسخه 5/11) و آزمون کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: در مطالعه حاضر میزان اقدام به خودکشی در طی مرحله لوتئال به طور معنی داری بیشتر از مرحله فولیکولار بود، همچنین بین وقوع سندرم پیش از قاعدگی و اقدام به خودکشی ارتباط معنی داری مشاهده شد (08/0=p). 91/6% موارد اقدام به خودکشی به وسیله دارو بود که از بین داروها، بنزودیازپین ها شایع ترین دسته دارویی مورد استفاده بود. نتیجه­گیری: اقدام به خودکشی در فاز لوتئال سیکل ماهیانه شیوع بیشتری داشت، همچنین اقدام به خودکشی با وقوع سندرم پیش از قاعدگی ارتباط معنی داری داشت.